Scheepswerf Royal Bodewes: No Grunn, No Glorie

De zussen zijn de zevende generatie Bodewes. Nienke is projectleider en Carlijn houdt zich bezig met het zoeken naar verkoopkansen. Hun vader Herman staat momenteel aan het roer van de scheepswerf, die in 2012 alweer 200 jaar bestond. Al die tijd zit Bodewes in Hoogezand, waar verspreid over drie locaties de meest geavanceerde en multifunctionele schepen worden gebouwd. De schepen hebben tussen de 1.500 en 15.000 ton draagvermogen en zijn nóóit breder dan 16 meter. De reden? “Dat staat de breedte van het Winschoterdiep niet toe.” 

Júist die beperkingen qua ruimte dwong Royal Bodewes de afgelopen jaren tot innoveren en slimme, unieke ontwerpen. Hutten en machinekamers bouwen ze zo klein en compact mogelijk. Logisch, want: “Dan hou je meer plek voor over de vrachtruimte.” Ook op het gebied van duurzaamheid loopt de werf voor de troepen uit. De wereldwijde scheepvaart krijgt vanaf 2030 te maken met nieuwe, duurzame wetgeving. Bodewes anticipeert daarop door nu al schepen te bouwen die minder CO2 uitstoten en ook duurzaam gebouwd zijn. “We maken gebruik van steeds meer groene, geavanceerde technieken: methanol of elektrisch aangedreven of hybride schepen,” aldus Carlijn.

Onlangs bouwde Bodewes voor een Noorse klant nog een schip dat een half uur lang volledig op batterijen kan varen. “Daarmee vaar je volledig schoon de Noorse fjorden binnen.”  De reacties in Scandinavië waren zo enthousiast, dat het leidde tot acht nieuwe orders. 

Royal Bodewes bouwt gemiddeld acht schepen per jaar. Dat betekent óók acht ‘typisch Groningse’ tewaterlatingen: omdat het Winschoterdiep relatief smal is, kan een schip alleen zijwaarts het water in, iets dat verder vrijwel nergens ter wereld gebeurt. Dat gaat gepaard met een enorme plons, waarbij het water soms meters ver over de kades klotst. Zo’n tewaterlating is elke keer weer een happening van jewelste. Niet voor niets loopt het hele bedrijf uit om erbij te zijn. Een spannend moment, elke keer weer, vertellen de zussen. Emotioneel soms ook. “Er wordt soms best een traantje gelaten.” 

Schepen? Uit Groningen? Dat zorgt nog weleens voor verbaasde reacties. “Mensen schijnen te denken dat alleen Rotterdam een grote maritieme sector heeft. Kom maar eens bij ons kijken, zeg ik dan.” Nienke wijst op het Winschoterdiep; alleen al aan dit kanaal zitten vijf grote en internationaal opererende werven. “De sector is in Groningen van onschatbare waarde. Niet alleen wij, maar ook onze concullega’s werken samen met honderden lokale en regionale toeleveranciers. No Grunn, No Glory: we hebben elkaar nodig om wat moois te maken.”

Bij Bodewes werken, inclusief uitzendkrachten, zo’n 400 mensen. Een deel daarvan werkt op kantoor, zoals de engineers, het tekenteam, projectleiders en ontwerpers. In de werf gaat het onder andere om lassers, pijpfitters, ijzerwerkers en het afbouwteam. Royal Bodewes is een echt familiebedrijf en merk je aan van alles, vertelt Carlijn. Er is veel betrokkenheid, geen sterke hiërarchie en de medewerkers zijn hecht met elkaar. “Het gaat ons ook niet om snel geld verdienen. Winst investeren we weer, we willen het bedrijf sterker maken, ook voor de komende generaties.” De familie is trots op het werk, maar de medewerkers ook. 

De werf mag dan wel in Hoogezand staan, beide zussen wonen in Groningen, hemelsbreed nog geen 20 kilometer verderop. “Wat ik het fijne vind aan Groningen is dat het wel de grootte en faciliteiten heeft van een stad – leuke restaurants, festivals, goede scholen – maar niét die typisch stadse problemen als criminaliteit en fileleed”, zegt Nienke. “De stad is ook niet té groot. Op de racefiets ben ik in een mum van tijd in de Onlanden: vlakke velden waar je eindeloos kunt dwalen."